La espirituología es una forma científica de la religión (servicio a Dios).
Experiencias espirituales
A través de varias observaciones y experiencias espirituales, se me ha permitido tomar conocimiento de una realidad espiritual que existe invisible para nosotros junto con esta existencia material. En ese mundo espiritual existe la fuente espiritual de la existencia humana, el espíritu divino de la todo, y de esto todos los espíritus humanos han nacido como seres independientes por compactación.
He resumido las características observadas del espíritu y el espíritu humano en el campo de la espiritulogía; es una descripción del conocimiento de la mente que se me permitió adquirir. En la espiritulogía describo la relación entre el espíritu divino y el espíritu humano, que puede provocar entre el espíritu, el alma, el cuerpo y las facultades espirituales las cuales el hombre, según su libre elección, puede producir; un desarrollo espiritual. Un desarrollo espiritual que va muy lento debido a los muchos cambios en las condiciones de vida que deben experimentarse y procesarse.
Describo estos temas desde el punto de vista del espóritu. El espíritu está en el centro.
Después, evalué este conocimiento con las experiencias y las percepciones de aquellos que, a lo largo de la historia de la humanidad, también asumieron experiencias personales con la realidad espiritual y el mundo espiritual; y los he evaluado al tratar con mis semejantes en la vida cotidiana.
Prejuicio unilateral cient¿fico
Al observar la vida presente a partir de estas experiencias esenciales, podemos ver cuán deteriorada se encuentra la religiosidad en la vida cotidiana del hombre moderno. Muchas iglesias han fracasado en el apoyo a una personal y viva fe en Dios, y al mismo tiempo las ciencias naturales, que tienen un enfoque unilateral en la existencia material, han asumido el papel de aquellas dirigidas a la existencia espiritual.
Son estas ciencias naturales las que han adquirido la antigua autoridad de las iglesias; es por eso que la visión del mundo y la imagen humana de neurólogos y biólogos han sido aszumidas por la sociedad, y su forma de hablar ahora ha penetrado en todas partes en el lenguaje cotidiano y la palabra escrita.
De geest is vrijwel overal vervangen door 'hersenen' of 'brein'.
El vacío de la existencia
La imagen del hombre ha sido limitada, por la influencia de los neurlogos, en nada más que en una 'actividad neuronal' del cerebro. Además, los biólogos evolutivos describen al hombre como un fenómeno de la naturaleza que solo se origina por casualidad. Así, desde el ángulo de las ciencias naturales, el valor de ser humano se reduce a nada más que un fenómeno biológico alienante y transitorio, con la única finalidad de la reproducción y el desarrollo de la especie.
Por ello, el significado espiritual de la vida se pierde de vista. Esto causa una alienación del hombre de su propio ser, haciendo de su existencia un vacío, lo que resulta en querer llenarla de pasatiempos.
Esta influencia científica unilateral lleva a dudar a muchas personas y puede significar el final de su religiosidad. Después de todo, la parte espiritual de la humanidad es negada y descartada como si fuse una tontería imaginaria; por lo tanto, el significado del hombre se reduce al de una maquinaria puramente biológica, sin una causa más profunda o un propósito más elevado.
El hombre ya no es responsable por sus acciones, porque el 'cableado en su cerebro' determina sus acciones. El incentivo de amar a Dios sobre todo y al prójimo como a s¿ mismo, por lo tanto, ya no puede proclamarse con autoridad a la humanidad, y el comportamiento de las personas uno contra el otro también tiene lugar.
Ciencia
Wetenschap is: een bepaald verschijnsel onderzoeken door het doen van waarnemingen, die vervolgens overdenken om de betekenis ervan vast te stellen en ten slotte ook anderen zo'n onderzoek laten doen om te zien of zij tot dezelfde slotsom komen. Is dat het geval, dan behoort de nieuw opgedane kennis tot de wetenschap.
De meeste natuurwetenschappers doen op geestelijk gebied echter geen enkele waarneming. Toch menen zij, daartoe verleid door het gezag dat zij aan hun kennis ontlenen, wel uitspraken te mogen doen over geestelijke onderwerpen. Gemeten naar hun eigen maatstaven is deze houding als onwetenschappelijk aan te merken. Zij verkondigen slechts hun persoonlijke (dat is: subjectieve) mening.
"Ik zal mijzelf niet toestaan mee te doen aan het modeverschijnsel, om alles wat ik niet kan verklaren als bedrog te beschouwen." C.G. Jung
Beeld zonder beeldhouwer?
Uitgaande van een beeldhouwwerk kun je trachten de beweegredenen en de persoonlijkheid van de beeldhouwer te begrijpen; maar je kunt niet uitsluitend uitgaande van alleen het beeld zelf, verklaren waarom het er is, zonder de maker erbij te betrekken. Toch is dat, wat eenzijdige natuurwetenschappers nastreven:
zij trachten de natuur te begrijpen, zonder van de oorzaak ervan uit te willen gaan; zij menen dat de oorzaak in de natuur zelf is te vinden ... de 'natuur' zélf is hun god en daardoor dichten zij aan de natuur allerlei geestelijke eigenschappen toe (zoals de 'zelfzuchtige genen').
Door deze eenzijdige gerichtheid op de natuur hebben zij zichzelf de beperking opgelegd, dat 'slechts meten tot weten leidt'; maar daardoor hebben zij alleen oog voor het tijdelijke bestaan en verkeren zij in een geestestoestand die overeenkomt met het oog, dat al ziende, zichzelf níet ziet, en zich er daardoor niet van bewust is, zélf de kijkende te zijn: de toestand van onbewuste vereenzelviging met dit bestaan van de menselijke geest.
Om te kunnen blijven vasthouden aan de zelfstandigheid en onafhankelijkheid van de 'oerknal' als het enige begin van het heelal, en God niet te hoeven noemen, zijn zij zelfs genegen te geloven dat 'uit niets iets kan voortkomen'; wat een volkomen onwetenschappelijk standpunt is. Zij noemen die gebeurtenis met recht een 'singulariteit', wat letterlijk 'vreemdheid' betekent.
Door hun besluit zich alleen op de stof te richten en de geest uit de stof te willen verklaren, draaien zij de zaak om; zij spannen het geestelijke paard achter de stoffelijke wagen en verhinderen daarmee zelf dat zij tot inzicht komen in de betekenis van de stof.
Klik hier voor een overeenkomende tekst uit het bijbelboek Wijsheid van Jezus Sirach.
"Wetenschap zonder religie is lam, religie zonder wetenschap is blind."
Albert Einstein
Een wetenschappelijke benadering van godsdienst
In het huidige tijdsgewricht is het onmogelijk terug te keren tot het geloof zoals dat vroeger bestond: geloven uitsluitend op het gezag van de Bijbel en van geestelijken. De moderne mens wordt alleen geboeid door zaken die het verstand aanspreken en op begrijpelijke wijze zijn uit te leggen - door het huidige onderwijs laat de mens zich alleen overtuigen door wat op wetenschappelijke wijze is te beredeneren.
Geestkunde is een wetenschappelijke benadering van godsdienst. Zij staat apart van alle andere richtingen, omdat zij geen mening verkondigt, maar een beschrijving van de geest en van de geestelijke betekenis van het tijdelijke bestaan geeft. Het is niet een gedachtenstelsel of denkraam, het is niet een geloof, maar een wetenschappelijke beschrijving van de menselijke en goddelijke geest, gestoeld op eigen waarnemingen en op vergelijking met de mystieke ervaringen van anderen, om de waarde en juistheid van geestkunde te kunnen beoordelen.
Met geestkunde ga ik uit van waarnemingen die ik heb mogen doen in de geestelijke wereld, waarvan ik de waarde vervolgens heb overdacht en samengevat, en ten slotte heb getoetst aan overeenkomstige bevindingen die anderen in het verleden hebben gedaan, o.a.: Hildegard van Bingen, Jan van Ruusbroec, Emanuel Swedenborg en Jakob Lorber; zij hebben allen hun ervaringen met de werkelijkheid van de geestelijke wereld uitgebreid beschreven.
Geestkunde is een samenhangend en begrijpelijk gedachtengoed over de geestelijke betekenis van het stoffelijke bestaan. Met geestkunde laat ik ook zien wat de oorzaak is van de eenzijdige keuze van natuurwetenschappers voor alleen de stoffelijke helft van de schepping: het is de toestand van onbewuste vereenzelviging met de stof, veroorzaakt door een bewustzijnsvernauwing, die eigen is aan het verblijf van de mens in dit aardse bestaan.
De geestelijke vermogens
Het is mij vergund geweest ervaringen op te doen met de eigenschappen van de geestelijke grondslag van de stoffelijke schepping: de goddelijke algeest. Van die ervaringen uitgaande, beschrijf ik met geestkunde hoe juist geestelijke eigenschappen, in de vorm van de geestelijke vermogens, in die stoffelijke schepping herkenbaar zijn.
Dat geldt in het bijzonder voor de vorm van het menselijke lichaam en de werking van de hersenen - die geheel zijn opgebouwd in overeenstemming met de eigenschapen van de geest: de geestelijke vermogens; alleen daardoor kan de geest er gebruik van maken; en het is daardoor dat hersenfysiologen geestelijke eigenschappen in de werking van de hersenen terugvinden ... en vervolgens verklaren dat de hersenen dit zelf doen en de geest niet bestaat.
Brug
Daardoor bouw ik met geestkunde een brug vanaf de geestelijke helft van de schepping naar de stoffelijke helft. Met geestkunde laat ik de diepere betekenis zien die Gods schepping voor de mens heeft: een leerschool te zijn voor de geest - maar daartoe moet die schepping aan geestelijke eigenschappen zijn aangepast, wil de mens erin kunnen verblijven.
Door dit inzicht wordt het evenwicht tussen geest en stof weer hersteld; de mens, aan zichzelf overgeleverd in dit stoffelijke bestaan, herkrijgt zijn duurzame, geestelijke betekenis en kan de gebeurtenissen in dit tijdelijke bestaan leren zien in het juiste licht... het licht van de eeuwigheid.
Daarmee hangt ook de betekenis van het woord 'school' samen, dat afkomstig is van het Egyptische 'she oel a': 'de eenzame mens, hij dorst naar inzicht'.
Vanaf het begin van de moderne natuurwetenschappen in de 17e eeuw waren er onderzoekers die in de schepping Gods hand zagen, zoals in Nederland Jan Swammerdam, maar ook bijvoorbeeld Isaac Newton en Albert Einstein waren die opvatting toegedaan.
Klik hier voor de opvatting van een moderne wetenschappelijke onderzoeker op dit gebied en klik hier voor een verhandeling over de betekenis van geesteswetenschappen.
Het feit dat er in de schepping een menselijke geest is,
die langzamerhand bij machte is die schepping te begrijpen,
is veroorzaakt doordat zowel de schepping als de menselijke geest
door een gelijksoortige geest zijn geschapen: de góddelijke geest.
De algeest als de goddelijke geest heeft een zelfbeeld van zichzelf
tot zichzelf als algeestvonk verdicht, de menselijke geest;
en heeft aan dat zelfbeeld van zichzelf de aanleg meegegeven
zich - met stille hulp van boven - tot persoonlijke zelfstandigheid te ontwikkelen.
Doelstelling
De doelstelling van geestkunde is de geest, die niet alleen in geestelijke ervaringen, maar óók in het alledaagse leven én bij wetenschappelijke inspanningen werkzaam is, ervaarbaar te maken. Zo kan de mens wezenlijke zelfkennis verkrijgen en kennis van zijn of haar medemensen, waardoor een beter onderling begrip tussen mensen zal kunnen groeien.
Ook een vreedzaam samenleven van de mensheid zal zo worden bevorderd, zeker door het besef dat allen uit één bron zijn voortgekomen en - ieder op zijn eigen wijze - daar ook weer naar onderweg is: onze God (de betekenis van 're-ligio': 'herverbinding').
Ieder begaat op zijn manier die éne hoofdweg voor de mens, die leidt naar God... maar de reis over die weg duurt lang door de talrijke wisselingen in levensomstandigheden die wij mee moeten maken. Daardoor verliezen wij makkelijk het doel van de weg uit het oog en laten ons er vervolgens door velerlei zaken van afleiden.
Gedenkteken
De website geestkunde is een gedenkteken op aarde
voor de geschiedenis van het geestelijke leven in de mensheid
en voor Gods heilige geest in de eeuwige oneindigheid,
die in de mens Jezus een keer bij ons is geweest
en die voor ons allen hét voorbeeld is van mens-zijn.
hacia contenido espirituología
^